't is begonnen met..

Na het zoek raken en weer terug vinden van een buurt kat, op gevoel en met informatie die ik niet kon weten, begon ik me af te vragen of dieren telepathisch met ons/ elkaar communiceren.

Verhaal vermiste kat

Coco en Teddy zwierven al ruim twee jaar over straat en sliepen onder auto’s in de buurt. Ik was er nieuw komen wonen. Op een dag kwam de moedigste van het stel, Teddy, bij mij via de achterdeur naar binnen en ging op mijn krabpaal liggen spinnen. Het heeft even geduurd voordat zijn vriendje Coco ook durfde te komen. Het straat leven had hem tot een schuwe bange kat gemaakt. Hij was er slecht aan toe. Mager had bijna geen staart meer en zat onder de vlooien. Na drie weken had ik ze beide zo ver dat ze bij mijn voordeur in een kartonnen doos sliepen. De volgende stap was om een bel – bandje van de dierenambulance om te doen om te kijken of er een baasje van deze katten zich melden. Het was op een koude regenachtige avond dat ik één van deze twee katten miste. Een van de twee kartonnen dozen bij mijn voordeur bleef leeg. Ik begon de buurt af te zoeken. Vier lange dagen en nachten gingen voorbij. Teddy was van de aardbodem verdwenen leek wel. Ik kreeg telkens een sterk gevoel bij één bepaald huis in de buurt, wanneer ik daar voor het zoveelste rondje langs liep. Ik zette mijn ego opzij en belde er aan, maar niemand deed open. Je kon er helaas niet door een raampje naar binnen kijken. Voordat ik weg liep bedacht ik me toch nog even. Ik tilde snel nog even ook de klep van de brievenbus omhoog. Toen hoorde ik pas een hele luide enthousiaste miauw vanuit de brievenbus klinken. Ik hoorde dat de kat door de gang naar de voordeur was komen lopen. Ik maakte door de brievenbus heen een foto want ik kon hem anders niet zien. Het was hem echt! Daar zat Teddy, spinnend en luidkeels miauwend op de deurmat om mij met een hoop dankbaarheid te begroeten. Vier dagen zonder eten, drinken en gezelligheid viel hem erg zwaar. Dat kon je duidelijk zien.

In de avond liep ik terug naar dit huis om te kijken of er iemand thuis was gekomen. Dit was niet het geval. Ook brandde er geen licht. De buren wisten ook niks. Ze dachten dat er iemand thuis was gekomen na enkele maanden van leegstand. Hoe kan de kat anders binnen zijn gekomen? Ik kreeg op dat moment duidelijker dan te voren andere prikkels door van Teddy. Teddy liet me weten dat het niet zo was. Hij liet mij duidelijk een plaatje van een schilders steiger zien. Verder was het huis leeg kreeg ik te zien. Ik ben naar de achterkant van de woning gelopen. Via een gangpad kon ik net over de schutting kijken. En het viel me op dat er één klein bovenraampje boven de keukendeur openstond. Daar op die hoogte kon een kat nooit een raam inklimmen. Maar het klopte wel. De schilderssteiger moet daar ongeveer vijf dagen eerder gestaan hebben. De hele wijk werd gerenoveerd. Je kon de nieuwe verflaag zien. En sindsdien was ik Teddy kwijt. Ik heb zeven dagen gewacht en gekeken of er een iemand was op dit adres. Behalve de kat was er verder geen levensteken. Ondertussen voer en vocht door de brievenbus aan Teddy gegeven. Uiteindelijk is Teddy na twaalf verschrikkelijk dagen van eenzame opsluiting, bevrijd uit de woning door het ingrijpen van de dierenpolitie. En samen met zijn vriendje Coco overgedragen aan het dierenasiel. Daar werden ze niet meer opgehaald door iemand. Coco en Teddy werden na vier weken in het asiel gezeten te hebben, samen geadopteerd en hebben hun gouden mandje gekregen bij iemand die smoorverliefd op deze twee broers werd. Ze hoeven niet meer buiten te slapen en in de regen en vrieskoude op zoek naar eten te gaan. Hebben een eigen paleisje met tuin gekregen.. en een hoop knuffels, verwendagen en gezelligheid erbij!